Verslag van de eerste dagen in La Villa

Maandagochtend vertrokken we om half acht met de bus naar Villa Sandino. Opnieuw een overvolle bus. Deze keer moesten we allemaal blijven staan, als haringen in een tonnetje. Eerst naar het gemeentehuis, waar we vervoer kregen naar het archeologische park. Dat was weer een nieuwe ervaring. Met de pick-uptruck 8 km over een ruige weg, waarbij de helft van ons achterop staat en zit en elke hobbel hardhandig voelt.

In het archeologische park kregen we eerst een rondleiding over het terrein. Diverse rotsen vol met petrogliefen, sommige met een dakje erboven, andere bedekt met mos. Dat laatste wordt expres zo gelaten, want als het mos wordt weggehaald staan de tekeningen teveel bloot aan zon en regen waardoor ze sneller eroderen. Ook kun je zien waar graan werd gestampt waar rituele baden werden gehouden. Dit laatste werd door de sjamaan uitgevoerd bij meisjes die gingen trouwen. Alles bij elkaar een bijzonder terrein, waar waarschijnlijk nog meer van dergelijke schatten onder de grond verborgen zitten.

Na de rondleiding gingen wij ook aan het werk. Het personeel geassisteerd door een paar middelbare scholieren was al begonnen met het planten van de boompjes langs de paden. Hier worden zgn. limonaria's geplant die ook wel 'gouden regen' wordt genoemd vanwege de goudgele stippels op de bladeren. Bij ons zijn deze planten bekend als Crotons. Het zwaarste werk is het maken van de plantgaten. Dit gebeurt met zware metalen staven die in de grond worden gedreund en rondgedraaid.
Vooral als er stenen in de grond zitten is dit een rot karwei en het zit hier vol met stenen. Gelukkig is de grond zelf wel heel zacht omdat hier nog dagelijks regent. Deze eerste dag verliep nog niet zo productief, want de organisatie was was onduidelijk. Wij besloten ons niet te wagen aan het zware werk van gaten maken, maar ons te richten op het planten. En aangezien de gaten niet zo snel werden gemaakt, stonden we regelmatig te wachten op werk.
Dit bestaat uit planten halen met de kruiwagen, verdelen over de plantgaten, planten uit de plastic zakjes halen en planten. Daarna een schep mest erop en tenslotte goed aanstampen. Water geven is niet nodig, want dat doet de natuur al elke avond. Verder de plastic zakjes opruimen en het pad aanvegen.

Tussen de middag krijgen we een maaltijd die door de gemeente wordt verzorgd. De gemeenteauto brengt kant-en-klaar opgeschepte borden met een warme maaltijd en een drankje. Meestal is dit rijst met kip en bakbanaan en zowaar ook nog rauwkost. Die eerste gerechten kun je bij je ontbijt lunch en avondeten ook krijgen, maar rauwkost wordt hier zelden verschaft.

Dinsdagochtend werden we ontvangen op de basisschool van het dorp Muhan. Daar werden de kleuters en de onderbouw (groep 3-5) buiten in rijen voor een podium opgesteld en op stoelen op dat podium. Eerst werd plechtig het Nicaraguaanse volkslied gezongen met het gezicht naar de Nicaraguaanse vlag. En toen moesten wij ons best doen om het Wilhelmus te zingen, wat bij sommige van ons aardig was weggezakt. Vervolgens toespraakjes van Luis Orosco (onze contactpersoon hier en voorzitter van het burgercomite) en van Anja. Gelukkig hielden ze het kort, want de kinderen werden steeds ongeduriger van het lange staan. Vervolgens voerde een beeldig aangekleed meisje in traditionele Nica jurk een traditionele dans uit. Daarna kreeg ieder van ons een boeketje bloemen. De laatste act was een moderne dansje van een ander meisje, waarbij wij ook werden uitgenodigd om mee te dansen. Dit eindigde in een vrolijke danspartij op het podium met wat kinderen erbij en een polonaise hollandaise, dus veel pret voor de kinders.

Na deze happening gingen wij weer naar het Parque Archeologo om daar te werken. We reisden in de pick-up met de maaltijd, dus we hadden eerst schafttijd. Daarna konden we flink aan de slag, want er waren 's morgens veel gaten gemaakt. Aangezien het ook koel was waren wij ook erg productief. Meer dan 500 boompjes geplant, het dubbele van de eerste dag.

Woensdag besloten we daarom ook later te gaan zodat de arbeiders de kans hadden eerst gaten te maken. Konden we zelf 's morgens wat uitrusten. Maar het was gisteren een stuk heter, waardoor we vaker onze rust moesten nemen in de schaduw. Onze productie voor die dag kwam op 400 boompjes.


saludos van de brigadistas