Een snipperdag, een werkdag, en nattigheid

(bij het vorige verslag 'Verslag van de eerste dagen in La Villa' hebben we net 23 nieuwe foto's geplaatst - gaat dat zien!!!)

--

Donderdag namen we een snipperdag om een uitstapje naar La Gateada te maken. In de loop van de ochtend namen we de bus en ontdekten dat hier tegenwoordig ook luxebussen rijden. Mercedes Benz staat op deze bussen, maar of het ook werkelijk dit merk is konden we niet zo gauw ontdekken. We konden op dit tijdstip allemaal zitten en ook goed zitten, want er was genoeg beenruimte.

In La Gateada bezochten we het vrouwencentrum waar we werden verwelkomd door Zenayda, de coördinatrice van dit centrum. Helaas waren er op deze ochtend geen activititeiten, zelfs de kindertjes van de prescolar waren er niet, omdat het nog vakantie was. Wel was er een jongetje van 2 met het syndroom van Down. Eerst zat hij ons suffig aan te kijken, maar toen Anne haar bellenblaas tevoorschijn haalde was het ijs snel gebroken. Wij ontdekken hier hoe blij je kinderen kunt maken met heel eenvoudig speelgoed als een bellenblaas en ballonnen.

Na een maaltijd gingen we wat resultaten bezoeken van projecten die ZSN in het verleden hebben gesteund. Langs het sportveld, nu goed afgesloten, zodat er ook geen koeien, paarden en auto`s het terrein kapot konden maken. Langs een opgeknapt huisje van een omaatje dat voor de deur haar boontjes zat te doppen. Hier zagen we voor het eerst de echte armoe waarin een deel van de plattelandsbewoners wonen, want zelf logeren we bij mensen die in wat betere doen zijn.

Ook bezochten we een wasplaats die met het Kleine Initiatievenfonds van ZSN was gefinancierd. Deze werd intensief gebruikt door de vrouwen uit de wijk. Na een pauze bij de apotheek, waar we moesten schuilen vanwege een stortbui keerden we weer terug naar het vrouwencentrum waar we een pasgeboren baby'tje konden bewonderen. Zijn moeder was net in de polikliniek bevallen en verblijft nu in het vrouwenhuis om aan te sterken alvorens met haar baby naar haar boerderij terug te keren.

Terug in Muhan ontdekten we een koffietentje langs de doorgaande weg met een enorme opgespoten taart. Sommige van ons konden de verleiding niet weerstaan en trakteerden zichzelf op zo`n fraaie taartpunt.

Vandaag, vrijdag dus, zijn we weer vroeg op stap gegaan naar Villa Sandino en naar het archeologisch park. We hadden veel assistentie van arbeiders en scholieren, zodat we flink opschoten met boompjes planten. Wel was het nadeel, dat we steeds verder van het centrum bezig zijn, zodat de planten en de mest van steeds grotere afstand gehaald moesten worden. Aangezien we ook steeds verder de heuvel op gingen werd het ophalen van deze materialen zelf langzamerhand een stevige klus. Maar aan het einde van de ochtend waren we zeer voldaan, dat we met zijn allen weer ruim 500 boompjes hadden geplant. Het totaal van deze week ligt nu wel op zo`n kleine 2000 planten.

Op de terugweg werden we net voor Villa Sandino overvallen door een enorme regenbui, waardoor degenen die achterop het vrachtwagentje zaten meteen drijfnat waren. Aangekomen op het gemeentehuis kregen we van de burgemeester nog een stoel in zijn airco-gekoelde kamer aangeboden, maar daar hadden we niet zo`n zin in, omdat we het al koud genoeg hadden in onze natte kleren. In hotel Sta Clara stond een maaltijd klaar die we heerlijk rustig aan de rand van het zwembad konden opeten. Zo'n mooi zwembad was te aantrekkelijk voor de jongeren, zodat op een gegeven moment mede dankzij Anne en één van de studenten in het water werd gegooid. Hoteleigenaar niet blij, maar bij ons natuurlijk grote hilariteit.


saludos van de brigadistas